موسيقي

آيا نمي شود چند پلاگين را روي باس ميكس قرار دارد؟

بسياري از مهندسان صدا دوست دارند در حين ميكسو ريميكس شاد آهنگ، پلاگين هاي مسترينگ را روي باس ميكس شان قرار دهند. انجام اين روش هيچ ايرادي ندارد اما بايد بدانيد كه چنين چيزي مسترينگ نيست. مسترينگ يك پروسه ي جداگانه است كه نياز به توانايي هاي متفاوتي نسبت به كسي كه كار ميكس را انجام مي دهد دارد. وقتي در حين ميكس روي باس تان از پلاگين هاي مسترينگ استفاده مي كنيد پروسه ي مجزايي را انجام نداده ايد، در عوض انجام چنين كاري تنها بخشي از پروسه ي ميكس كردن شماست. باز هم مي گوييم كه انجام اين كار هيچ ايرادي ندارد و حتي مي تواند براي مواقعي كه قرار نيست پروسه ي مسترينگ به صورت حرفه اي روي كارتان انجام شود مفيد هم باشد.

ابزارهايي كه يك مهندس مسترينگ استفاده مي كند

ابزارهاي مسترينگ بسيار زيادي در دسترس ما قرار دارد: نرم افزارهاي همه كاره اي مانند iZotope Ozone و IK Multimedia T-RackS، مجموعه پلاگين هايي مانند Waves Grand Masters Collection و FabFilter’s Mastering Bundle و سخت افزارهاي گران قيمتي مانند كمپرسور Variable Mu از كمپاني Manley و يا Mastering Equalizer و Mastering Limiter از كمپاني Bettermake.

در حداقل ترين حالت، شما براي مسترينگ نياز به يك linear-phase EQ، كمپرسور، ليميتر و يك پروسه ي مسترينگ خوب داريد. همچنين بد نيست ابزارهايي مانند يك اكولايزر كه به صدا كاراكتر بدهد، يك stereo widener و يك پلاگين tape saturation هم داشته باشيد كه باعث جذاب تر شدن ترك خواهند شد. علاوه بر اين موارد، سعي كنيد با لوازمي كه در اختيار داريد آزمون و خطا كنيد و ببينيد كدامشان صدايي كه به دنبالش هستيد را شكل مي دهند.

منسجم كردن ميكس

عمل كامپرشن يكي از اعمال كليدي و هميشگي مسترينگ است. برخلاف كمپرسورهايي كه در هنگام ضبط و ميكس استفاده مي شوند، كمپرسورهاي مسترينگ براي درست كردن خطاهاي دايناميك كاربرد ندارند. اگر ميكس شما داراي مشكلات دايناميك است بايد آن را در خود ميكس برطرف كنيد، سعي نكنيد برطرف كردن آن را به مرحله ي مسترينگ موكول كنيد. عمل Compression در مرحله ي مسترينگ كمك مي كند كه سازها و صداهاي مختلفي كه در موزيك وجود دارد طوري حس شوند كه انگار در يك فضاي صوتي مشابه نشسته اند؛ علاوه بر اين مورد Compression در مرحله ي مسترينگ براي اضافه كردن پانچ و تحرك در قطعه هم كاربرد دارد. اما آگاه باشيد كه بايد از اين افكت بسيار ملايم و كم استفاده شود، در غير اين صورت ميكس شما تمام دايناميك هايش را از دست خواهد داد و بي روح خواهد شد. Compression شما بايد طوري باشد كه فقط روي بلندترين پيك ها اثر كند و به صدا كمي رنگ بدهد ( در مرحله ي مسترينگ gain reduction برابر ۳ دسي بل، ۲:۱ ratio، اتك تايم كُند و يك release متوسط براي شروع مناسب است).

پوليش ميكس

linear-phase EQ براي پوليش كردن ميكس نهايي عالي است. چرا بايد از linear-phase EQ استفاده كنيد؟ آيا هر اكولايزري نمي تواند همين كار را انجام دهد؟ پاسخ اين سوال ساده است: اكولايزرهاي linear-phase خيلي شفاف به صدا شكل مي دهند و به صدا كاراكتر اضافه نمي كنند، در طرف ديگر ماجرا اكولايزرهاي non-linear-phase به ميكس رنگ مي دهند و بالانس تونال آن را برهم مي زنند. وقتي در پروسه ي مسترينگ از يك EQ استفاده مي كنيد بايد به صورت بسيار ملايم آن را به كار بگيريد. اگر مراقب نباشيد ممكن است همين اكولايزر خرابي هاي زيادي به بار آورد. در اين جا شما فقط به دنبال اين هستيد كه بهبودهاي خيلي جزئي به وجود بياوريد، نه اين كه يك تغيير تونال كلي ايجاد كنيد. چند دسي بل high shelving براي باز كردن فركانس هاي بالا، يك افزايش جزئي در حدود فركانس ۴kHz براي روشن تر كردن صدا يا يك كات جزئي مابين فركانس هاي ۲kHz–۸kHz براي شيرين تر شدن صدا تنها چيزيست كه ميكس شما در اين مرحله نياز دارد. به خاطر داشته باشيد كه شما قرار نيست يك ميكس غير بالانس را اصلاح كنيد، بلكه تنها قرار است يك ميكسي كه خوب صدا مي دهد را كمي جذاب تر كنيد.